Bir bardak çay deyip geçmeyin aslında birçok gerçegi gösterir hayatımızdan bir kesittir.
Çayın Alt Demliği “KAYNANADIR” Sürekli Kaynar Durur.
Hatta: Dikkat edilmezse TAŞABİLİR
Üst demlik ” GELİNDİR” Alt demlik kaynadıkça onunda Hareketi artar. Ama Zamanla da Olgunlaşır ve Demlenir…. …
“GELİNİN KOCASI ise Bardaktır. Her iki Çaydanlıktan da Yeterince Nasibini Alır. Biraz Kaynana Doldurur onu; Birazda Gelin… Bu nedenle de Denge Unsurudur. Açık yada Demli çayın Hoşa gitmemesi Bundandır…. .
“ÇOCUKLAR” Çayın Şekeridir. Tat verir. Çok Şeker, Çayın Lezzetini Bozar. Şekersiz Çaya alışanlara ise Bir tanesi bile Fazla Gelir…..
“GÖRÜMCE” ise Çay kaşığıdır. Arada Bir gelir; Karıştırıp Gider….
“KAYINPEDERE GELİNCE” o da ” Çay Tabağı”dır. Çayın Demine, Suyuna Karışmaz; Bir Kenarda Lök Gibi Oturur. Sadece Dökülenleri Toplar ve çevreye zarar vermesini engeller. Ancak; Ara sıra boşaltılması gerekir, Yoksa Taşıp Herşeyi Berbat edebilir.
“ÇAY SÜZGECİ” Ailenin Sahip olduğu Değerlerdir. Aileyi Dış Müdahalelerden Korur. Delikler Büyük olursa ! Çayın Tadı Kaçar.
Suyu Isıtan “ATEŞ” ise HOŞGÖRÜDÜR. O Olmadan Çay da Olmaz.
KISACASI
Bir Bardak Çay “AİLEDİR” ve Ağız Tadıyla içilen Bir Bardak çayın Üstüne Yoktur..